Veel ruzie na geboorte kind

De gebroken nachten, het herstel van de bevalling, en de constante zorg voor een pasgeboren baby putten je volledig uit. Je hebt minder geduld en alles lijkt je sneller te irriteren.

Voorbeeld: “Het is 3 uur ’s nachts en de baby huilt alweer. Met een diepe zucht sta je op, terwijl je hele lichaam schreeuwt om slaap. Je doet wat nodig is, maar ondertussen groeit de frustratie. De volgende ochtend vraag je aan je partner of hij/zij de baby de volgende nacht wil overnemen, maar het antwoord is: ‘Ik moet morgen werken.’ Je voelt je onbegrepen en alleen, en elke kleine irritatie lijkt nu uit te monden in een ruzie.”

Tip:
Bedenk dat rust en herstel geen luxe zijn, maar een noodzaak, vooral in deze intense periode. Probeer een schema te maken waarbij jullie de zorg zo eerlijk mogelijk verdelen, ook al is dat niet altijd 50/50. Heb je familie of vrienden die willen helpen? Schroom dan niet om die hulp te accepteren.

Oefening:
Ga samen aan tafel zitten en schrijf op wanneer jullie het meest moe zijn. Plan vervolgens één moment per dag waarin ieder van jullie écht even kan ontspannen, of dat nu een middagdutje is of een wandeling in je eentje. Het helpt ook om kort stil te staan bij wat je die dag wél hebt gedaan, hoe klein ook, in plaats van wat er niet gelukt is.

Ineens ben je niet alleen partner, maar ook ouder. Dit kan overweldigend voelen, vooral als jullie allebei nog aan het uitzoeken zijn hoe je die nieuwe rol wilt invullen. Misschien voel jij je verantwoordelijk voor alles rondom de baby, terwijl je partner denkt dat hij/zij juist de financiën of het huishouden moet regelen. Dit verschil in prioriteiten kan voor wrijving zorgen.

Voorbeeld: “Jij bent de hele dag bezig met voeden, luiers verschonen en de baby troosten, terwijl je partner thuiskomt en zich op de financiën stort. Als je vraagt of hij/zij de baby wil overnemen zodat jij even kunt douchen, krijg je als reactie: ‘Maar ik help toch al door te werken?’ Dat voelt alsof jouw inspanningen niet gezien worden.”

Tip:
Neem samen de tijd om uit te spreken hoe jullie deze nieuwe rollen ervaren. Bespreek wat voor jullie belangrijk is en hoe jullie elkaar kunnen steunen. Het kan helpen om kleine, praktische afspraken te maken, zoals: “Jij doet de avondfles en ik zorg voor het ochtendbadje.” Zo voelen jullie je allebei verantwoordelijk en gewaardeerd.

Oefening:
Plan een “teamoverleg” waarin jullie samen opschrijven wat er allemaal gedaan moet worden in de zorg voor de baby en het huishouden. Verdeel de taken vervolgens eerlijk, gebaseerd op wat ieder aankan. Vergeet niet om elkaars inspanningen te benoemen en te waarderen. Een compliment kan een groot verschil maken.

De één wil alles perfect doen en wil constant bovenop de zorg zitten, terwijl de ander denkt: “Het komt wel goed.” Dit verschil in aanpak kan tot frustratie leiden. Misschien voel jij je niet gesteund, terwijl je partner denkt dat hij/zij juist ruimte geeft.

Voorbeeld: “Je bent bezig om het perfecte schema te maken voor voedingen en slaaptijden, terwijl je partner zegt: ‘We hoeven het niet zo moeilijk te maken. Ze huilt wel als ze iets nodig heeft.’ Voor jou voelt dat alsof je alles alleen moet regelen, terwijl je partner denkt dat hij/zij jou juist minder stress bezorgt door het luchtig te houden. Het gevolg is dat jullie elkaar niet begrijpen en sneller in discussie raken.”

Tip:
Probeer te ontdekken waarom jullie anders naar de situatie kijken. Vraag bijvoorbeeld: “Wat vind jij belangrijk als het gaat om de zorg voor onze baby?” en leg daarna uit wat jij belangrijk vindt. Zoek samen een middenweg die voor jullie beiden werkt, zoals een losser schema met een paar vaste ankerpunten.

Oefening:
Maak ieder voor jezelf een lijstje met drie dingen die je belangrijk vindt in de zorg voor jullie baby. Vergelijk de lijstjes en bespreek waar jullie verwachtingen overeenkomen en verschillen. Dit helpt om meer begrip voor elkaars standpunt te krijgen en een gezamenlijke aanpak te vinden.

Waar je eerder misschien tijd maakte voor een goed gesprek of een knuffel op de bank, is daar nu nauwelijks ruimte voor. Jullie focus ligt volledig op de baby, waardoor je als partners op de achtergrond raakt. Dit kan zorgen voor een gevoel van afstand.

Voorbeeld: “De dag is voorbijgevlogen met voeden, verschonen en proberen een beetje op te ruimen. Als jullie eindelijk samen op de bank zitten, scrollen jullie allebei door je telefoon, te moe om echt contact te maken. Je merkt dat je partner steeds verder van je af lijkt te staan, maar je hebt geen idee hoe je dat moet veranderen.”

Tip:
Maak bewust kleine momenten vrij voor elkaar, ook al lijken ze onbelangrijk. Dit hoeft niet groots te zijn. Een kop koffie samen terwijl de baby slaapt, een knuffel in de keuken of even samen lachen om iets simpels kan al een verschil maken. Zet deze momenten desnoods in de agenda, zodat jullie er niet overheen leven.

Oefening:
Plan een “mini-date” in huis. Kies een avond waarop jullie samen iets leuks doen zodra de baby slaapt, zoals een bordspel spelen, een film kijken of elkaars dag bespreken. Zet telefoons uit en maak de tijd alleen voor elkaar. Hoe klein het ook lijkt, het helpt om de verbinding te versterken.

Voor degene die is bevallen, spelen hormonen een grote rol in hoe je je voelt. Huilbuien, onzekerheid en stemmingswisselingen kunnen je emotioneel uit balans brengen, wat ook effect heeft op jullie interacties.

Voorbeeld: “Je barst in tranen uit omdat het eten is aangebrand, terwijl je partner verbaasd reageert: ‘Waarom maak je je daar zo druk om? We bestellen toch gewoon iets?’ Voor jou voelt het alsof niets goed gaat, en zijn/haar reactie lijkt je emoties alleen maar kleiner te maken. Je weet dat je overreageert, maar je kunt het niet stoppen.”

Tip:
Leg aan je partner uit dat deze emotionele reacties door hormonen kunnen komen en dat dit normaal is. Vraag om geduld en steun, ook als je gevoelens voor hem/haar moeilijk te begrijpen zijn. Als partner kun je laten merken dat je er bent door te luisteren zonder meteen oplossingen te bieden.

Oefening:
Maak aan het einde van de dag een lijstje met drie dingen die goed zijn gegaan of waar je dankbaar voor bent, hoe klein ook. Dit helpt je om de focus te verleggen van wat fout gaat naar wat wél lukt. Bespreek dit samen als jullie willen, zodat het ook een moment van verbinding wordt.

Slapeloze nachten zorgen niet alleen voor fysieke uitputting, maar ook voor emotionele prikkelbaarheid. Als je al moe bent, kan zelfs een klein meningsverschil uitgroeien tot een grote ruzie.

Voorbeeld: “Het is 4 uur ’s nachts en de baby huilt voor de derde keer. Jij vraagt of je partner wil gaan, maar die zucht: ‘Ik moet morgen vroeg op.’ Voor je het weet, barst je uit: ‘Alsof ik hier niks doe!’ Wat begint als een opmerking uit vermoeidheid, eindigt in een hevige discussie terwijl de baby nog steeds huilt.”

Tip:
Maak overdag afspraken over hoe jullie de nachten aanpakken. Dit kan bijvoorbeeld door een beurtenschema te maken of bepaalde taken te verdelen, zoals wie opstaat of wie de fles klaarmaakt. Het vooruitzicht op een nacht waarin je even door kunt slapen, geeft vaak al verlichting.

Oefening:
Plan een dag in waarin jullie om de beurt een paar uur slaap inhalen. Dit kan betekenen dat de ander de baby mee naar een andere ruimte neemt of een wandeling maakt, zodat jij even echt kunt uitrusten. Reflecteer samen na zo’n uitgeruste dag hoe het verschil voelt, en gebruik dat als motivatie om elkaar hierin te blijven ondersteunen.

De geboorte van een kind verandert vaak de dynamiek in de slaapkamer. De bevalling, lichamelijk herstel en vermoeidheid kunnen ervoor zorgen dat intimiteit minder vanzelfsprekend is, wat kan leiden tot onzekerheid of frustratie.

Voorbeeld: “Je partner probeert je te knuffelen, maar jij voelt vooral weerstand. Je lichaam voelt nog niet zoals voorheen, je bent doodmoe, en het enige wat je kunt denken is: ‘Ik wil gewoon even alleen zijn.’ Je partner trekt zich terug, gekwetst en onzeker over waarom je afstandelijk doet, en voor je het weet, voelen jullie je allebei alleen in plaats van verbonden.”

Tip:
Praat open over wat je voelt en waar je behoefte aan hebt. Intimiteit hoeft niet meteen seks te zijn. Begin klein, met knuffels, een hand vasthouden of samen op de bank zitten. Dit kan helpen om de verbinding terug te vinden. Geef ook aan dat je lichaam en energie tijd nodig hebben om te herstellen en dat dat niets met je liefde voor je partner te maken heeft.

Oefening:
Plan een wekelijks moment van fysieke aanraking zonder verdere verwachtingen. Denk aan een massage, samen onder een deken zitten of gewoon dicht tegen elkaar aan liggen. Zo kun je weer wennen aan fysiek contact, zonder druk of verplichting, en bouw je vertrouwen op in je nieuwe dynamiek.

Familieleden en vrienden hebben vaak (goedbedoelde) adviezen of verwachtingen, wat extra druk kan geven. Misschien voel je je verplicht om bezoek te ontvangen terwijl je daar eigenlijk geen energie voor hebt, of jullie hebben ruzie over hoe vaak schoonouders op bezoek mogen komen.

Voorbeeld: “Het is zaterdagochtend en je schoonouders staan onverwacht voor de deur. Jij hebt net een zware nacht achter de rug en probeert de baby in slaap te krijgen, terwijl je partner enthousiast de deur opendoet. Je voelt de irritatie opkomen, maar als je er iets van zegt, krijg je te horen: ‘Ze willen gewoon helpen.’ In plaats van steun van je partner, lijkt het alsof je tegen elkaar komt te staan.”

Tip:
Stel samen grenzen rondom bezoek. Bespreek vooraf wat voor jullie haalbaar en prettig is, zoals vaste bezoekmomenten of afspraken dat onverwacht bezoek niet handig is. Communiceer deze grenzen samen naar vrienden en familie, zodat jullie één lijn trekken. Zo voorkom je dat één van jullie de “boeman” wordt.

Oefening:
Maak een lijst van wat je fijn vindt aan het contact met familie en vrienden en wat je lastig vindt. Deel dit met je partner en bespreek hoe jullie het voor elkaar makkelijker kunnen maken. Denk bijvoorbeeld aan het samen afspreken dat je maximaal één bezoek per dag accepteert of dat je vooraf duidelijk aangeeft wanneer je rust nodig hebt.

Een baby brengt extra kosten met zich mee. Als er financiële stress is, bijvoorbeeld door minder inkomen tijdens een verlofperiode, kan dat extra spanningen veroorzaken.

Voorbeeld: “De baby heeft een groeispurt en je merkt dat je luiers en voeding sneller moet bijvullen dan verwacht. Als je dit aan je partner vertelt, reageert die bezorgd: ‘Moeten we echt zoveel uitgeven? Misschien moeten we ergens op besparen.’ In plaats van steun voel je de stress oplopen, en het lijkt alsof jullie steeds vaker botsen over geldzaken.”

Tip:
Wees eerlijk over je financiële zorgen en maak samen een overzicht van jullie inkomsten en uitgaven. Kijk naar waar je eventueel kunt besparen of welke extra inkomsten mogelijk zijn. Het helpt om duidelijkheid te hebben, zodat jullie niet langer blijven piekeren en misverstanden voorkomen.

Oefening:
Plan een “geldgesprek” waarin je samen drie concrete stappen bedenkt om meer financiële rust te creëren. Denk bijvoorbeeld aan het instellen van een budget voor babyspullen, een maandelijkse check-in om de financiën te bespreken, of het aanvragen van kinderbijslag en andere toeslagen als dat kan. Deze praktische aanpak geeft structuur en voorkomt onnodige spanningen.

Soms voelt één partner zich overweldigd door de zorg voor de baby, terwijl de ander het idee heeft dat hij/zij al genoeg bijdraagt door te werken of andere taken op zich te nemen. Dit kan leiden tot het gevoel dat de verantwoordelijkheden niet eerlijk verdeeld zijn.

Voorbeeld: “Je bent de hele dag bezig geweest met voeden, verschonen en troosten. Wanneer je partner thuiskomt, verwacht je dat hij/zij de baby even overneemt zodat jij kunt uitrusten. Maar in plaats daarvan zegt je partner: ‘Ik ben kapot van werk. Even bijkomen, hoor.’ Je voelt de frustratie opborrelen en denkt: ‘Wanneer krijg ík tijd om bij te komen?’”

Tip:
Probeer de verantwoordelijkheden samen bespreekbaar te maken. Maak een lijst van alles wat gedaan moet worden, inclusief het onzichtbare werk, zoals nachtelijke voedingen of mentaal zorgen maken over de baby. Verdeel de taken op een manier die voor beide eerlijk voelt. Bespreek ook hoe jullie waardering voor elkaars inzet kunnen laten zien.

Oefening:
Ga samen aan tafel zitten en maak een overzicht van alle taken rondom de zorg voor de baby en het huishouden. Geef elke taak een score van 1 (kost weinig moeite) tot 5 (kost veel energie). Verdeel de taken vervolgens zo dat de energieverdeling eerlijker voelt. Maak ook een lijst van taken die je liever aan iemand anders overlaat, zoals familie of vrienden, om jullie te ontlasten.

Vooral als je veel tijd met de baby doorbrengt, kun je het gevoel krijgen dat er weinig ruimte overblijft voor jezelf. Dit kan leiden tot frustraties die je (onbewust) op je partner afreageert.

Voorbeeld: “De hele dag ben je bezig met zorgen voor de baby en het huishouden. Wanneer je partner na het werk zegt dat hij/zij even gaat sporten, voelt dat oneerlijk. Jij zou ook wel een moment voor jezelf willen, maar je zegt niets. In plaats daarvan reageer je kortaf op alles wat je partner doet.”

Tip:
Bespreek samen hoe jullie allebei tijd voor jezelf kunnen creëren. Plan bijvoorbeeld momenten in waarop jij de babyzorg los kunt laten, zodat je even kunt opladen. Dit voorkomt dat frustraties zich opstapelen en helpt jullie om elkaar meer ruimte te gunnen.

Oefening:
Schrijf ieder op wat je nodig hebt om je op te laden. Misschien is dat een wandeling, sporten, of een rustig moment met een boek. Bespreek deze lijstjes en plan vaste tijden waarin jullie elkaar die ruimte geven, zonder schuldgevoel of discussie.

De bevalling kan zowel voor de moeder als voor de partner een intense ervaring zijn. Als er complicaties waren of dingen anders liepen dan verwacht, kunnen deze emoties na de bevalling omhoog komen en zorgen voor spanningen.

Voorbeeld: “Tijdens de bevalling voelde je je machteloos omdat alles anders ging dan je verwachtte. Je merkt dat je boosheid voelt richting je partner, omdat je vindt dat hij/zij niet genoeg heeft gedaan. Ondertussen voelt je partner zich schuldig en durft hij/zij er niet over te praten. De emoties blijven onuitgesproken tussen jullie in hangen.”

Tip:
Praat over hoe jullie de bevalling hebben ervaren. Wat voelde goed? Wat voelde zwaar? Door er samen open over te praten, kun je elkaar beter begrijpen en steun vinden. Als dit te moeilijk is, kan het helpen om er met een professional over te praten.

Oefening:
Schrijf ieder een brief over hoe jullie de bevalling hebben beleefd. Deel deze brieven met elkaar, zodat jullie emoties bespreekbaar worden. Dit kan een veilige manier zijn om openheid te creëren en begrip te vergroten.

Veel koppels hebben moeite om hun behoeften en gevoelens goed onder woorden te brengen in deze hectische tijd. Dit kan leiden tot misverstanden en het gevoel dat je niet gehoord of begrepen wordt.

Voorbeeld: “Je voelt je uitgeput en hebt het gevoel dat je alles alleen doet, maar je zegt niets omdat je niet wilt klagen. Ondertussen denkt je partner dat alles goed gaat, terwijl de frustratie bij jou steeds verder oploopt. Uiteindelijk ontplof je over iets kleins, en je partner begrijpt niet waar het vandaan komt.”

Tip:
Probeer je gevoelens en behoeften zo duidelijk mogelijk te benoemen. Gebruik “ik”-zinnen, zoals: “Ik merk dat ik het lastig vind om alles te combineren. Kun je me hiermee helpen?” Dit voorkomt dat je partner zich aangevallen voelt en maakt het gesprek opener.

Oefening:
Plan een wekelijks moment waarop jullie samen rustig bespreken hoe het gaat. Stel elkaar drie vragen: Wat ging deze week goed? Wat vond je moeilijk? Hoe kunnen we elkaar hierin steunen? Zo blijf je in gesprek en voorkom je dat problemen zich opstapelen.